Frits Hirschland (geboren op 24 december 1948) is de laatste telg van een vermaard joods bankiers- en ondernemersgeslacht uit Essen en probeert eerst de kost te verdienen met kinderkleding. Daarna wordt hij een succesvol manager van talrijke Nederlandse popidolen, zoals Kayak, Ekseption, Earth and Fire en de broertjes Bolland. Hij maakt de Oostenrijkse muzikant Falco wereldberoemd met Rock me Amadeus een nummer dat de top van de Amerikaanse hitparade bereikt.
In de jaren tachtig zet hij zijn succesvolle bestaan in één keer aan de kant en wordt secretaris/woordvoerder van het Surinaamse Junglecommando van Ronnie Brunswijk. Hij wordt in Suriname de persoonlijk secretaris van commandant Brunswijk op het hoofdkwartier in Moengo. Als secretaris schrijft hij de brieven voor Brunswijk. Hij brengt dagen door achter zijn portable typemachine. Aan die tijd houdt Hirschland de titel commandant Potlood over. Er is internationaal niet veel steun voor de strijd van het junglecommando en in 1991, vier jaar na zijn vertrek, keert hij voorgoed terug naar Nederland en schrijft een boek over zijn ervaringen met Brunswijk en Bouterse, getiteld Dossier Moengo-290 uur.
Daarna heeft Frits een adviesbureau en doet het secretariaat voor de Nederlandse afdeling van de Unie voor Europa, een samenwerkingsverband van politieke partijen in het Europees Parlement. In die functie brengt hij bezoeken aan Nederlandse gedetineerden in Marokkaanse gevangenissen. Daarna komt Hirschland in het nieuws door een actie om de Nederlandse staat aansprakelijk te stellen voor het leed dat door Nederlandse militairen zou zijn toegebracht. Hij komt in actie nadat hij hoort van delicten van Nederlandse militairen in het toenmalig Indische Rawahgedeh.
Frits Hirschland overlijdt op 3 januari 1999 op 50-jarige leeftijd in het Amstel Hotel in Amsterdam. Als doodsoorzaak wordt zelfmoord opgegeven. Hij wordt op 8 januari 1999 in Den Haag begraven.