In Focus: videoclip ‘My mystery man’

In 1984 doet Jerney haar best haar solocarrière zo succesvol mogelijk te laten verlopen. Voor haar derde single ‘My mystery man’ neemt ze zelfs een videoclip op als een van de eerste vrouwelijke artiesten in Nederland.

Niemand minder dan Barry Hay van de Golden Earring maakte samen met Myrna van Gilst, Erwin Steen en Jerney Kaagman het script. Myrna regiseerde het geheel. De bekende acteur Carol van Herweynen speelde de rol van nachtclubeigenaar. Ook speelt een van de vroegere leiders van de fanclub mee, Gert Oosterhuis speelt de straatveger! De clip is eenmaal uitgezonden, namelijk bij het Veronica-programma Formule 1. De Engelse zender Sky Channel heeft de clip wel regelmatig vertoond.

De opnames voor de videoclip begonnen op 21 november 1984 en vonden plaats in nachtclub ‘Piccadilly’ in Amsterdam. In totaal is er drie dagen gefilmd, en dan dagen van negen uur ‘s ochtends tot negen uur ‘s avonds. Voor de (korte) buitenscène werden door de politie verschillende auto’s weggesleept en de straat gedeeltelijk afgezet omdat er ruimte gemaakt moest worden voor een kraan van waaruit werd gefilmd.

Het script

 In een nachtclub met veel rood pluche is tijdens een repetitie een hevige ruzie aan de gang tussen de zangeres en de eigenaar. De zangeres stapt woedend op en laat de eigenaar wanhopig achter. Hij duwt een sigarettenverkoopster (gespeeld door Jerney) het toneel op. Drie andere vrouwelijke personeelsleden worden door hem gebombardeerd tot achtergrondballet en achter de sigarettenverkoopster het toneel op geduwd. De repetitie wordt na deze noodgedwongen wijziging voortgezet. De eigenaar is vol spanning. Zijn vertrouwen groeit als hij merkt Jerney goed aanslaat bij het overige personeel. Hij besluit de gok te wagen en stuurt ze naar de kleedkamer om zich snel te verkleden en op te maken.

Het publiek stroomt binnen. Jerney komt mooier dan ooit op en weet het publiek al na enkele maten enthousiast te maken. Het optreden is een groot succes. De spanning wordt verhoogd wanneer een bekende rijke Italiaan met twee opzichtige dames en een bodyguard de nachtclub betreedt. De eigenaar van de club is pas gerustgesteld als hij merkt dat Jerney ook op hem een betoverende indruk maakt. Als deze bekende persoonlijkheid ook nog als eerste een staande ovatie geeft, kan de eigenaar zijn geluk niet op. Maar als aan het eind van het liedje blijkt dat Jerney niet van plan is haar leven in deze nachtclub te slijten nu de rijke Italiaan haar een gouden toekomst belooft en zij gezamenlijk het pand verlaten, blijft de eigenaar verpletterd achter. Jerney kijkt over haar schouder nog even om, maakt een kus-gebaar naar de eigenaar, lacht even en loopt met haar ‘mystery man’ weg.

In Focus: ‘Run’, Jerney solo

Na het tegenvallende succes van het eerste solo-album van Jerney Kaagman, ‘Made on Earth’, verschijnt in de eerste week van november 1987 Jerney’s langverwachte tweede solo-elpee: ‘Run’, volwassener en professioneler opgezet dan zijn voorganger.

‘Run’ kent meer een eenheid qua nummers in tegenstelling tot ‘Made on Earth’ die juist zo werd gekenmerkt door veel diverse stijlen. Even zag het er naar uit dat er een LP zou verschijnen met een helft oude, heropgenomen Earth and Fire-hits en de andere helft gevuld met nieuwe Jerney solo-nummers, maar uiteindelijk besloot men toch van dit concept af te zien. Zowel de LP als CD van ‘Run’ werden tegelijkertijd uitgebracht door platenmaatschappij Polydor, vertrouwde grond voor Jerney daar Earth and Fire er in hun succesvolste jaren onder contract stond.

De opnames van ‘Run’ vonden in september 1987 plaats in de Wisseloord-studio’s in Hilversum. Dit studio-complex was, en is nog steeds, voorzien van de modernste opname-apparatuur en staat bekend als een van de meest vooraanstaande studio’s in Europa. De LP is op ADD-wijze tot stand gekomen (ADD = analoog opgenomen, digitaal gemixed en gemastered). De productie was in handen van Ton Scherpenzeel (zang) en Bert Ruiter (instrumentatie), en medewerking is o.m. verleend door Ab Tamboer (drums), Age Kat (slaggitaar), Edwin Schimscheimer en Ton Scherpenzeel (beide toetsen/synthesizers).

Singles

Voor het album ‘Run’ maakte de overwegend vrolijke en speelse nummers zoals deze te horen waren op Jerney’s eerste solo-album ‘Made on earth’ plaats voor serieuze en gedegen-opgebouwde opvolgers. De plaat bestaat uit tien nummers, waarvan ‘Queen of hearts’, ‘Running away from love’ en ‘Don’t say it’ op single werden uitgebracht: ‘Victim of the night’ verscheen in de herfst van 1986 al op single (met op de B-kant een speciale remix van dit nummer), ruim een jaar voor de release van het album zelf. Het openingsnummer, het door Ton Scherpenzeel en Irene Linders geschreven ‘Queen of hearts’, werd veel gedraaid op Radio 1, 2 en 3. De schrijvende media liet zich van haar positiefste kant zien en het album ‘Run’ werd lovend ontvangen (o.a door het vakblad Muziek & Beeld Info, dat de hoes van ‘Run’ een grote full-color plaats gaf op haar cover), maar de single werd niet in de Tipparade opgenomen en haalde de Hitparade helaas niet.

Kort, snel en dynamisch

De hoesfoto’s van de LP werden gemaakt door Ronnie Hertz, en hadden alles te maken met de titel. Maar waarom de titel ‘Run’? ‘Het slaat niet op een bepaald liedje van de elpee. Ik vind een korte titel wel passend bij 1987. Alles moet kort, snel en dynamisch zijn. De hoes sluit daar ook weer op aan’, aldus Jerney in een interview in het Algemeen Dagblad uit 1987.

Geen fotografie zonder visagie

Halverwege de maand juni 2004 vond een kort telefonisch interview plaats met Billie Glaser, de fotograaf van de hoezen van Andromeda Girl en In a State of Flux. Billie Glaser is dan freelance hoofddocent voor anderhalve dag aan de Fotoacademie te Amsterdam en geeft workshops algemeen, mode, beauty en kunstgeschiedenis. Daarnaast fotografeert hij voor reclamecampagnes en enkele bekende Nederlandse schrijvers, zoals Jessica Durlacher en haar echtgenoot Leon de Winter. Geen postzegeltjes op achterflappen, maar mooie grote foto’s waar de auteurs goed in uitkomen. Kortom: een veelzijdige man met trendsettende ideeën.

Billie Glaser was begin jaren tachtig voornamelijk bekend door zijn beautyfotografie voor bladen als Elegance. Via via maakte hij in die periode kennis met Jerney Kaagman en werd hij in 1981 gevraagd om de fotografie voor het nieuwe album van Earth and Fire te doen. Het idee voor de coverfotografie van Andromeda Girl kwam van Billie. De foto’s voor dit album zijn gemaakt in zijn studio aan de Prinsengracht te Amsterdam. Voorwaarde van hem was dat Jerney door een professionele visagist opgemaakt zou worden. Het geheel moest een glamour-uitstraling krijgen. Aldus geschiedde. In die zin is Billie voor Nederland zeer trendsettend geweest. Geen portretfotografie zonder visagie.

Voor In a State of Flux heeft Billie niet het idee aangeleverd. Dit was het idee van de band en de Art Director, George Kramer. Aan ons vertelde Billie dat het idee van de kreeft met een injectienaald hem niet aanstond, maar uiteindelijk heeft hij wel een zeer goed resultaat neergezet. En ook dit maal heeft hij van Jerney prachtige glamour foto’s gemaakt: Jerney in het blauw met een zilveren kreeft om haar nek. Naast de foto’s voor de cover en binnenhoes, heeft hij de bijbehorende publiciteitsfoto’s gemaakt ten tijde van In a State of Flux.

Meer informatie over Billie Glaser op zijn website.