Op 30 oktober 1977 werd de laatste hand gelegd aan het vijfde album van Earth and Fire: ‘Gate to infinity’. De opnames hebben in totaal ongeveer 30 dagen in beslag genomen en vonden plaats in de Hilversumse Frans Peeters studio, onder leiding van producer Jaap Eggermont. De groep Rainbow Train, bestaande uit Anita Meyer, Dianne Marchal, Martha Hollestelle, Jan en Hans Vermeulen en Okkie Huysdens, verleende vocale medewerking. Begin december werden er al zo’n 15.000 exemplaren van de elpee verkocht, en 1400 in de vorm van musicassettes.
De nummers
De titelsong van het album ‘Gate to infinity’ is een liefdesgeschiedenis met een dubbele bodem, die zowel in het heden als het verleden speelt. In ‘Recognition’ ontmoet een vrouw een man, maar krijgt geen respons bij hem. In ‘A princess of egypt’ vertolkt het koor een bestaand verhaal uit de geschiedenis. De prinses stuurt haar man met opzet het slagveld in, zodat hij sneuvelen zal. Ze wil hem uit de weg ruimen, omdat ze iemand anders wil hebben. In ‘A life-time before’ zijn we weer terug in het heden. Er blijkt iets te zijn wat de toenadering van de vrouw met de man in de weg staat en ze krijgt hem dan ook niet. De gesproken tekst ‘Above sorrow stands joy’ is de sleutel van het nummer, de spreuk waar het nummer op stoelt.
Single
Van dit album wordt het nummer ‘7,8th avenue’ op single uitgebracht, met op de B-kant het op ‘De tijd zegt niets’ uit 1976 voortbordurende door Theo Hurts gecomponeerde ‘Dizzy raptures’. De schrijfwijze van ‘78th avenue’ (Seventy-eight avenue dus) is overigens onjuist. De juiste schrijfwijze is ‘7,8th avenue’ (Seven-eight Avenue) en dat wil zeggen nummer 7 van de 8ste Avenue. Leuk omdat de band hierin ook een 7/8e maat speelt.
Shahyad Toren
De poort die op de hoes van ‘Gate to infinity’ staat afgebeeld bestaat echt. De 148 foot (= ca. 45 meter) hoge Shahyad Toren staat op het Azadi Plein te Teheran en is in 1971 opgericht als eerbewijs aan het Middeleeuwse Perzische Rijk. Jerney: ‘Wij hadden dat bouwwerk nog nooit in het echt gezien. Maar wat gebeurt er: vlak nadat onze plaat in de winkel lag brak de pleuris uit. Na het overlijden van de sjah grepen de ayatollahs de macht en kwam die triomfboog uit Teheran om de haverklap in het journaal voorbij.’ De hoes van ‘Gate to infinity’ werd, net zoals zijn voorganger ‘To the world of the future’, ontworpen door George Noordanus.
