Podcast ‘Dwarstrekkers’ met drieluik over Earth and Fire

Op woensdag 29 september start de podcast ‘Dwarstrekkers’ met een drieluik over Earth and Fire, waarin de nalatenschap van de band wordt bezien door de bril van een artiest, een journalist en een radiomaker.

‘Dwarstrekkers’ is een podcast waarin thema’s op het gebied van kunst, cultuur, actualiteit en media binnenstebuiten worden gekeerd. De reeks start met een drieluik over Earth and Fire. De gasten zijn achtereenvolgend zangeres Marieke Eelman, popjournalist Wouter Bessels en radiomaker Hans Schiffers. De eerste aflevering is vanaf 29 september te streamen via Spotify, Soundcloud, Apple Podcasts en Google Podcasts.

De bedenkers Gert Oosterhuis en Christel van Capelleveen hebben na de drieluik meer afleveringen over Earth and Fire in voorbereiding.

Check de podcast ‘Dwartstrekkers’ op Spotify of volg de podcast via Facebook of Instagram.

Pinkpop? Nee Meerlo!

Ton van der Kleij hield in zijn beroemde rode schriftje alle optredens van de band bij tot ergens in 1974. Hier en daar plaatste hij er een opmerking naast. Zo staat er ‘Pinkpop’ bij een optreden op 8 juli 1972. Stond Earth and Fire ooit op Pinkpop? We zochten het uit.

Meerdaags popfestival

We vroegen het aan Chris Koerts. Hij herinnerde zich inderdaad een meerdaags festival in Noord-Limburg. En vooral dat Genesis er optrad. Noord-Limburg, meerdaags festival, grote bands, dat klonk toch als Pinkpop. Maar hoe vaak we ook de lijsten met acts van 1972 en zelfs de jaren ervoor en erna doorspitten, geen Earth and Fire te vinden. Dus wat bedoelde Ton dan?

Midsummer Popfestival Meerlo

Na wat speurwerk ontdekten we dat het ging om het Midsummer Popfestival Meerlo. Een openlucht festival dat ook wel Merlin pop werd genoemd en de eerste editie in 1971 beleefde. Muziekkrant OOR repte van het ‘Woodstock van het Zuiden’. Het was een van de allereerste (Neder)popfestivals in Nederland, georganiseerd door de Jongerenbeweging Meerlo (J.B.M.). Camping Het Karrewiel werd op 8 en 9 juli 1972 provisorisch omgebouwd tot festivalterrein. Op het programma stonden naast Earth and Fire onder meer ook Supersister, Focus, Livin’ Blues, Alquin, Q65 en (ja Chris je had gelijk!) Genesis.

Ticket Midsummer Popfestival Meerlo 1972

Na een telefoontje met Hans Ziech bleek dat er in de aanloop naar de biografie van de band door Fred en Dick Hermsen ook al eenzelfde speurtocht was ondernomen. En dat zij ook bij Meerlo uit waren gekomen. Dit voorval bevestigt maar weer dat we altijd eerst bij Hans moeten informeren…

Oude opnames

Een van de initiatiefnemers van het festival was René Poels. Naast het in goede banen leiden van het festival filmde hij ook. Een aantal opnames heeft hij op YouTube gezet. Een van de opnames begint met krantenberichten over het festival en van de opbouw van het podium op een voetbalterrein. Het was een aardig regenachtig festival, want je ziet steeds meer plastic zeil en paraplu’s in het beeld verschijnen. Het festival kreeg ook landelijke aandacht want er waren ook reportagewagens van de NOS aanwezig en de presentatie werd gedaan door Anthony Parker van AVRO’s TopPop.

In de rubriek Tijd van Toen op L1 werd een tijd geleden in een reportage uitgebreid aandacht aan het popfestival Meerlo besteed. Daarbij werd videomateriaal van René Poels gebruikt. Op de pagina van Tijd van Toen kun je de video terugkijken. Op ongeveer 12 minuten hoor je Memories.


Oproep: Zijn er fans die bij dit festival aanwezig waren en nog fotomateriaal van Earth and Fire hebben?


Op 21 juli 1974 trad Earth and Fire nog een keer op op het Midsummer Popfestival Meerlo. Hier werd ook over geschreven. Inclusief prachtige foto van Jerney Kaagman.

Dagblad voor Noord Limburg van 22 juli 1974

Foto bij het artikel is afkomstig van de site van Supersister.

De volgspot van Cees (#13)

Het eerste filmpje dat ik ooit op YouTube keek was me getipt door Cees Roos, oud-roadie van Earth and Fire. Het moet ergens in 2006 zijn geweest. Ik deed van alles met internet, maar dit platform was totaal nieuw voor me. Uiteraard was het filmpje dat Cees me stuurde een opname van mijn favoriete band. U weet wel, Earth and Fire.

Nu vijftien jaar later stuurt Cees me nog steeds zijn bijzondere vondsten op YouTube of elders op internet. Hij blijkt een bijzonder goed detective met oog (en oor) voor het onverwachte. En er lijkt niets aan zijn aandacht te ontsnappen. Dat hij na zijn jaren bij Earth and Fire een loopbaan bij de politie had, zal daar ongetwijfeld mee te maken hebben.

Een mysterie dat recent min of meer door hem werd opgelost is het verhaal achter de live-opname van Minden in Duitsland, ook wel bekend als de live-opname waarvan de plaats delict foutief vermeld stond als München. Niemand wist hoe die live-opname op een Japanse bootleg CD terecht was gekomen. Totdat Cees zijn verzameling live-opnames, waaronder Minden, op YouTube plaatste en Hermann zich als eigenaar meldde. Hermann had de opname uitgeruild met een fan van de band Nektar in de VS, die hoogstwaarschijnlijk de opname doorverkocht aan een Japanner die er op zijn beurt een beperkte oplage bootlegs van liet drukken.

Een ander raadsel dat Cees bij toeval oploste is dat van een kwijtgeraakte Fender versterker op een Amsterdams muziekfestival. Onder een bericht over een poster van het Jeugdmuziekfestival op het Geuzeneiland in 1974 plaatste een anoniem persoon een schijnbaar onschuldige reactie dat ene Jopie H. die dag een versterker van Earth and Fire had meegenomen, zwart had geverfd en had doorgesluisd naar een gitarist van een andere band. Cees meldde de vondst met de woorden: ‘Weten we ook waar die versterker is gebleven’. Case closed.

Eens in de zoveel weken komt hij als een ware archeoloog van de digitale snelweg met een nieuwe vondst op de proppen. Hij plant het meestal zo dat het net voor het weekend is, maar dat kan ook toeval zijn. Met het speurwerk van Cees wordt de lijst van artiesten en bands met covers van Earth and Fire langer en langer. In de lijst staat ook een draaiorgel dat Weekend speelt! Recent kwam hij zelfs met een opname van een band die een liedje speelde met een wel heel bekend Earth and Fire intro. Hoe hij die heeft ontdekt, moet ik nog eens aan hem vragen. Maar het was wederom een schot in de bijzondere-vondsten-roos!

Nu ik erover nadenk deed Cees als roadie eigenlijk niet anders. Hij bediende namelijk de volgspot, een schijnwerper die een bewegende speler belicht. Met zijn licht zocht hij tijdens optredens de bandleden op en zette ze daarmee in de spotlights. Nu zoekt hij nog steeds naar de bandleden op het podium dat YouTube heet, om ze voor even weer in zijn schijnwerper van de aandacht te zetten.

Cees bedient de volgspot

Fijn weekend!

Pasen (#12)

Artiesten en podia horen bij elkaar als eieren en Pasen. Maar voor het tweede jaar op rij zitten muzikanten deze dagen thuis. Als ze al spelen is het uitsluitend in de tuin, op zoek naar eieren. Zelfs Paaspop, toch traditiegetrouw het festival dat de lente inluidt, is verplaatst naar september. Ik vroeg me ineens af hoe vaak mijn favoriete bandje, u weet wel, Earth and Fire, de paasdagen op een podium had doorbracht.

In de biografie over de band, al enige maanden op grijpafstand naast mijn computer, lees ik dat Earth and Fire in de beginjaren zo’n 150 keer per jaar optrad. Met dat soort aantallen lijkt het waarschijnlijk dat ze in die jaren ook tijdens Pasen wel ergens in een discotheek of op een popfestival stonden. Door de data van de paasdagen naast alle gedocumenteerde optredens te leggen, blijkt dat ze inderdaad hun paasbrood en eieren maar weinig in huiselijke kring aten. Tot 1974 traden ze zelfs beide dagen op. En in 1970, toen ze tot de zomer nog geen beroepsmuzikanten waren en voornamelijk in het weekend speelden, traden ze zelfs op tweede paasdag twee keer op.

Ook werd Pasen meerdere malen in het buitenland gevierd. In 1971 stonden ze op eerste paasdag in België (Maldegem), in 1972 in Duitsland (Coesfeld) en in 1976 weer in België (Koekelare). Een favoriete plek met Pasen blijkt ook Lemele te zijn. Drie jaar achter elkaar, van 1973 tot en met 1975, stonden ze daar in discotheek Zaal Dijk. Dezelfde plek waar ze in 1983 hun laatste optreden in de bezetting met Gerard Koerts hadden. Een onaangekondigd afscheid dat veel fans in vertwijfeling achterliet. Ik weet nog dat ik het vreselijk vond dat de band zo geruisloos van de Nederlandse concertpodia was verdwenen.

Gelukkig kwam Earth and Fire in 1987, in de slipstream van de ‘back-to-the-sixties’- festivals, weer bij elkaar. Althans Jerney, Bert en Ab, aangevuld met Ton Scherpenzeel, Jons Pistoor en Age Kat. Het maakte het gemiste afscheid in 1983 enigszins goed. In deze Scherpenzeel-bezetting speelde de band nog tot en met 1995. Het allerlaatste optreden dat ik kon vinden is in Middelharnis in 1995. Op 17 april, tweede paasdag.

Dit was de laatste van 12 wekelijkse columns. De column wordt vanaf mei maandelijks voortgezet.


Optredens in het paasweekend

29 maart 1970 – Huissen – Popfestival
30 maart 1970 – Lisse – Sociëteit Aladin
30 maart 1970 – Noord-Scharwoude

11 april 1971 – Maldegem (B) – Feesttent
12 april 1971 – Wervershoof – Dancing de Roos

2 april 1972 – Coesfeld (D) – Stadthalle
3 april 1972 – Veenendaal – Suzie Q

22 april 1973 – Zuidermeer – Zaal Vriend
23 april 1973 – Lemele – Zaal Dijk

15 april 1974 – Lemele – Zaal Dijk

31 maart 1975 – Lemele – Zaal Dijk

18 april 1976 – Koekelare (B) – Zaal Zuudhove
19 april 1976 – Voorburg – Sporthal De Vliegermolen

6 april 1980 – Appingedam – Theater Disco Dancing Babylon
7 april 1980 – Tollebeek – Tollehal

11 april 1982 – Ziewent

4 april 1983 – Heerhugowaard – Heer van Jericho

Laatste optreden 1983 in oude bezetting:
12 mei 1983 – Lemele – Zaal Dijk

Laatste optreden in Scherpenzeel-bezetting
17 april 1995 – Middelharnis – Sportcomplex De Staver